Parafia p.w. Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszenia we Wrocławiu

PORZĄDEK MSZY ŚWIĘTYCH

Pragniemy poinformować, iż odprawiamy Msze św. w terminach podanych poniżej:

Od 01 października do 30 czerwca 2024

Msze Święte w Niedziele i Uroczystości

7.30                Msza Święta parafialna

9.00                Msza Święta parafialna 

10.30              Msza Święta parafialna

12.00               Msza Święta z udziałem dzieci – Kościół Bożego Ciała

13.45               Msza Święta z udzieleniem Sakramentu Chrztu Świętego

16.00 Msza Święta akademicka – Kościół Bożego Ciała (z wyj.ferii świątecznych)

18.30               Msza Święta parafialna

20.00 Msza Święta akademicka – Kościół Bożego Ciała (z wyj.ferii świątecznych)

Msze Święte w dni powszednie

08.00              Msza św. parafialna

18.30              Msza św. parafialna

19.30 Msza św. akademicka – Kościół Bożego Ciała – oprócz sobót

SPOWIEDŹ

Codziennie jest możliwość spowiedzi w specjalnie przygotowanym pomieszczeniu w kościele akademickim, gdzie zachowana jest odpowiednia odległość między spowiednikiem, a penitentem.

Spowiadamy codziennie 15 minut przed każdą Mszą Świętą

Metoda czytania i medytowania słowa Bożego

Lectio Divina

Lectio Divina, czyli Boże czytanie, jest metodą czytania i medytowania słowa Bożego.

Istotą tej metody jest jej podział na kilka części:

  • Czytanie (lectio),
  • Medytację (meditatio),
  • Modlitwę (oratio) i trwanie przed Bogiem (contemplatio).
  • Działanie (actio)

Znajdź spokojne miejsce i zajmij wygodną pozycję. Przeznacz na modlitwę konkretną ilość czasu: 15 – 30 minut. Całość powinna być poprzedzona chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha Świętego o dobre owoce.

 Lectio – Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Wybieramy dłuższy fragment tekstu lub Ewangelię z danego dnia. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem, nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by spotkać Boga w Jego słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle będzie to jeden werset, czasami kilka), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Znalezienie tekstu, który Cię porusza jest sygnałem, że kończy się etap lectio.

MeditatioStaraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to „powtarzanie”. W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie, powoli, jakby smakując – całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli – może nam pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum, ale także i serce. Można się zastanowić, dlaczego ten fragment mnie zainteresował, pytać się co ten fragment mi mówi, objawia, komunikuje. Ważne jest, aby medytować tylko jeden fragment. Jeśli poruszyło cię więcej fragmentów, zatrzymaj się na pierwszym, pozostałe w tej medytacji cię nie interesują.

OratioTeraz ty mów do Boga a jeśli zabraknie Ci słów to trwaj przed nim bez słów (contemplatio)

Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny charakter. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być „porwani” przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Na lub po etapie oratio – Twojej modlitwy do Boga, którą wzbudziło rozważanie danego fragmentu  – może przyjść czas, że braknie Ci słów. Trwaj wtedy przy Bogu bez słów – wtedy modlisz się samą swoją obecnością a Duch Święty działający w Tobie będzie kierował do Boga taką modlitwę, która Jemu się podoba.

ActioPytaj siebie: „Co mam zrobić?”.

Ostatni etap lectio divina to zaproszenie do działania. Zadaj sobie pytanie, czy przez to rozważanie Bóg wzywa Cię do podjęcia jakiegoś postanowienia, zadania, porozmawiania z kimś, przebaczenia komuś, pomocy komuś. Jeśli tak, to zapisz sobie konkretny fragment, który Cię porusza do działania albo to, co chcesz uczynić. Pamiętaj, że działaniem może być także przyzwolenie, zgoda wobec Boga, aby coś w tobie zmienił, aby sam działał w tobie i przemieniał ciebie tak, jak chce. Po pewnym czasie będziesz wyraźnie widział jak Bóg Cię prowadzi.

Nie zawsze lectio divina będzie kończyło się podjęciem konkretnego postanowienia i wykonaniem konkretnego działania. Doświadczenie pokazuje jednak, że praktykowanie tej metody przebywania ze słowem Bożym po pewnym czasie przemienia człowieka samo z siebie, porusza go, przekonuje o tym co prawdziwe i ważne, daje światło do podejmowania właściwych decyzji życiowych i zaprasza do podejmowania zmian.

Za: www.onjest.pl